Help – wiedzieć więcej (Treść okładki) Wiadomości rehabilitacyjne, Aktualności, Opinie, Kontrowersje Nr 4 (19) grudzień 2015, ISNN (wydanie on-line) 2083 – 4462 „Czas na prawdziwe ubrajlowienie i udźwiękowienie świata – my zrobimy to w Polsce i u naszych sąsiadów, nikt nas w tym dziele nie zatrzyma!” Marek Kalbarczyk, Kraków, wrzesień 2010 podczas uroczystości otwarcia Pracowni dla Niewidomych Dzieci sfinansowanej przez Fundację Szansa dla Niewidomych TEMAT NUMERU: Magnigrafika. Adaptowanie otoczenia do wymagań osób (ZDJ.: UDŹWIĘKOWIONY I POWIĘKSZONY PLAN ZOO W OPOLU) Artykuły wyróżnione: REHA FOR THE BLIND® IN POLAND – Zaproszenie (ZDJ.: KONFERENCJA) Mapa zawsze pod ręką (ZDJ.: MAPA NA EKRANIE SMARTFONA) Wyświetlacze i ekrany nie dla nas, część 2 (ZDJ.: IKONY KOMPUTEROWE NA TLE OKA) (Stopka redakcyjna) Wydawca: Fundacja Szansa dla Niewidomych, Chlubna 88, 03-051 Warszawa Tel/fax: +48 22 827 16 18, +48 22 510 10 99 E-mail: szansa@szansadlaniewidomych.org www.szansadlaniewidomych.org Redaktor naczelny: Marek Kalbarczyk Opracowanie graficzne i skład: Anna Michnicka Nakład wersji czarnodrukowej: 2560 egz. Nakład wersji brajlowskiej: 128 egz. Kontakt z redakcją: help@szansadlaniewidomych.org Daj szansę niewidomym! Twój 1% pozwoli pokazać im to, czego nie mogą zobaczyć (ZDJ.: LOGOTYP ORGANIZACJI POŻYTKU PUBLICZNEGO I LOGOTYP 1%) Pekao SA VI O/ W-wa nr konta: 22124010821111000005141795 KRS: 0000260011 Redakcja zastrzega sobie prawo do skracania, zmian stylistycznych i opatrywania nowymi tytułami artykułów nadesłanych przez autorów. Redakcja nie odpowiada za treść publikowanych reklam, ogłoszeń, materiałów sponsorowanych i informacyjnych. Publikacja dofinansowana ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz środków własnych Fundacji. *** SPIS TREŚCI KONKURS! Jestem lepszy...od Ewy Kopacz, Beaty Szydło, Pawła Kukiza i wielu innych!!! Dotykownik. Atlas wypukłej grafiki Życzenia świąteczne I. Od redakcji Helpowe refleksje II. Wydarzenia Futbolowe mistrzostwa Europy niewidomych EG REHA FOR THE BLIND IN POLAND - Zaproszenie Program REHA wraz z krótkimi komentarzami Dojazd na Konferencję REHA III. Temat numeru Magnigrafika. Adaptowanie otoczenia do wymagań osób słabowidzących IV. Tyflomaniak Mapa zawsze pod ręką Mateusz Przybysławski V. Zobaczyć więcej 28 Wyświetlacze i ekrany nie dla nas, część 2 Marek Kalbarczyk Ambitne cele naukowców walczących z utratą wzroku VI. Na moje oko Niewidomi bez granic VII. Ślepy los na wesoło Życie jak „kino drogi” *** KONKURS! Jestem lepszy...od Ewy Kopacz, Beaty Szydło, Pawła Kukiza i wielu innych!!! Fundacja Szansa dla Niewidomych od momentu swojego powstania stara się angażować społeczeństwo do pomocy innym. Zorganizowaliśmy wiele konkursów i akcji, które cieszyły się ogromnym zainteresowaniem, jak na przykład zbiórka dla niewidomych Ukraińców, która dotarła do czterystu tysięcy osób na Facebook’u i pozwoliła zebrać około 10 tysięcy złotych. W ten sposób realizujemy jeden z podstawowych celów organizacji pozarządowych – robimy to, czego nie mogą robić politycy! Przedstawiamy Państwu nasz najnowszy pomysł – program grantowy dla osób i organizacji, które chcą pomagać niewidomym i realizować ciekawe projekty, których celem jest taka pomoc, a wcześniej nie mogły znaleźć na nie środków. Mamy nadzieję odkryć w ten sposób innowacyjne inicjatywy, które wesprzemy dofinansowaniem o łącznej wartości 10 tysięcy złotych. Na zgłoszenia czekamy do 30 października. Między 1 i 15 listopada odbędzie się internetowe głosowanie, które wyłoni 3 najlepsze projekty. Do końca listopada br. Kapituła Konkursowa wyłoni zwycięzców. Wyniki zostaną ogłoszone podczas konferencji REHA FOR THE BLIND® IN POLAND, która odbędzie się w Warszawie 3 i 4 grudnia 2015 r. Ogłoszenie konkursowe: Chcesz pomóc niewidomym? Uważasz, że możesz zrobić to lepiej niż inni, coś, co zasługuje na pochwały i podziękowania? Zgłoś swój pomysł i graj o pieniądze na jego realizację. Zapraszamy do zgłaszania swoich propozycji działań pod adresem: jestemlepszy@szansadlaniewidomych.org Program grantowy „Jestem lepszy...” kierujemy do tych, którzy chcą zmienić nasz kraj. Powinien być przyjazny dla wszystkich, również dla osób niepełnosprawnych wzrokowo. Nasza Fundacja działa od 23 lat i realizuje mnóstwo inicjatyw, a mimo to nadal jest tak dużo do zrobienia. Chcemy Waszej pomocy dla osób, które nie widzą, albo widzą niewiele i borykają się z problemami i barierami. Zbyt mało się dla nich robi, dlatego zapraszamy Was do współpracy. Najlepsze pomysły otrzymają granty w łącznej wysokości do 10 000 zł. Jeśli otrzymamy dużo wartościowych zgłoszeń, akcja będzie kontynuowana. Informacje o najciekawszych projektach przekażemy władzom, organizacjom, mediom i partiom politycznym. Pomysłodawcami i wnioskodawcami mogą być dosłownie wszyscy: • osoby fizyczne – masz pomysł, podziel się nim z nami – razem zorganizujemy grupę wykonawców i wspólnie osiągniemy sukces, • organizacje pozarządowe – można osiągnąć dwa cele naraz: przekonać do swojego pomysłu i zrealizować go we własnym zakresie bez biurokratycznego nadzoru, • instytucje rządowe i samorządowe – mogą Państwo u siebie poprawić obsługę niewidomych petentów, • rozmaite lokalne społeczności – Wasza grupa może zdziałać więcej niż pojedyncze osoby, a nawet niektóre instytucje, które nie potrafią oderwać się od biurokratycznych reguł. • Wszyscy możemy zmieniać świat na lepszy – świat otwarty dla niewidomych! Jest to potrzebne nam, ale i każdemu z Was. Trudno zachować spokój, gdy innym jest tak trudno. Jak to działa? • Zapoznaj się ze szczegółowym regulaminem konkursu (na stronie www http://jestemlepszy.szansadlaniewidomych.org). • Rozpowszechnij wiadomość o naszym konkursie i udostępnij go na swoim profilu FB – przyniesie Ci to pierwsze punkty. • Przystąp do szukania pomysłu na poprawienie sytuacji niewidomych. • Zgłoś swój projekt na stronie jestemlepszy.szansadlaniewidomych.org. • Na Wasze zgłoszenia czekamy do 30 października. • Namów innych do złożenia projektu – to kolejne punkty dla Ciebie, za każde polecenie otrzymujesz dodatkowe punkty. (Osoby wypełniające wniosek muszą podać twój adres e-mail jako osoby polecającej). • Między 1 i 15 listopada odbędzie się internetowe głosowanie wyłaniające 3 najlepsze projekty. • Do końca listopada br. Kapituła Konkursowa wyłoni zwycięzców. • Wyniki konkursu zostaną ogłoszone podczas konferencji REHA FOR THE BLIND® IN POLAND, która odbędzie się w Warszawie w dn.: 3 i 4 grudnia 2015 r. Dlaczego organizujemy akurat taki konkurs? Nasz kraj jest zróżnicowany. Są tutaj ludzie bogaci i bardzo biedni. O jednych dba się przesadnie, o innych się zapomina. A przecież wszyscy mamy takie same prawa. Jak niewidomy ma dotrzeć do lokalu wyborczego, urzędu dzielnicy, szkoły lub uczelni? Dlaczego ma być skazany na izolację? Skąd bierze się taka hipokryzja władz i dużej części społeczeństwa? Czy nie stać nas na to, by zadbać o ludzi znajdujących się w takiej sytuacji? Władze nie są bezczynne, ale niewidomi mają powody uważać, że pewnym sensownym decyzjom towarzyszy o wiele silniejsza chęć udawania: „przecież tyle dobrego robimy dla Was!” Otóż decydenci robią o wiele za mało. Najczęściej robią jedynie to, co na nich wymusimy. Czy tak ma wyglądać nowoczesny i sprawiedliwy kraj? Czekamy na ciekawe pomysły co oraz jak można zrobić coś wartościowego dla niewidomych. Pomysły mogą dotyczyć wszystkich niewidomych, wybranej grupy takich osób lub nawet osoby pojedynczej, byle tylko w wyniku realizacji projektu odnotowano, że efekt tego działania przyniósł komuś konkretny pożytek. Gdy to się uda udowodnimy, że bez biurokracji i kosztów administracyjnych potrafimy zmieniać kraj na lepszy. Szkoda, że często nie potrafią tego politycy. Pokażmy im, że Polak naprawdę potrafi! *** Dotykownik. Atlas wypukłej grafiki Prawda, że brakuje wypukłych grafik, dzięki którym niewidomi mogliby wiedzieć jak wyglądają zabytki: pałace, zamki, pomniki i kościoły, dzieła sztuki: rzeźby, obrazy malarskie itd.? Widzący są otoczeni obrazami. Mają je wszędzie i zawsze dookoła siebie – na wyciągnięcie ręki. Ledwo rano otworzą oczy, a już mają przed sobą obrazy, które lubią. Trudno bowiem sądzić, że własny pokój, jego umeblowanie, urządzenia, które się w nim znajdują, nie są dobrane zgodnie z ich upodobaniami. A gdy wyjdą na tzw. dwór? No, jeśli nawet ich dwór nie jest ładny, nietrudno przejść spacerem do nieodległych miejsc, które są urocze. Jest ich przecież w Polsce mnóstwo. Jedni mogą codziennie oglądać sąsiednie góry, inni morze, jezioro, las, park, pole pełne różnorodnych barw i odcieni, a jeszcze inni nowoczesną architekturę i rozwiązania technologiczne. Widzące osoby z łatwością znajdują coś, czego obraz sprawia im przyjemność, a której niewidomi są pozbawieni. Niestety, nie da się tego zrekompensować w pełni, ale można uwypuklić przynajmniej niektóre obrazy, na przykład zarysy zabytkowej budowli, rzeźb, zwierząt i roślin. Właśnie na taki pomysł wpadliśmy w Fundacji Szansa dla Niewidomych. W tych dniach wydajemy wyjątkową publikację pt.: „Dotykownik. Atlas wypukłej grafiki”. Będzie zawierał 6 brajlowskich tomów z 256 wypukłymi obrazami. Rycinom towarzyszą opisy wyjaśniające co one przedstawiają i jaka wiąże się z nimi historia. Zamieszczamy tam także rady, jak należy oglądać taką specjalną grafikę za pomocą dotyku. Publikacja zdobyła uznanie ekspertów Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, dzięki czemu będzie przezeń dofinansowana. Fundacja otrzymała na jej wydanie wystarczające środki, by wydrukować 160 egzemplarzy. Ważna uwaga – publikacja ta będzie transparentna, to znaczy, że brajlowski tekst będzie uwypuklony na tle czarnodrukowych znaków. Podobnie wypukłe ryciny – będą wytworzone na graficznym poddruku. Dzięki tej technologii nasz Dotykownik będą mogli czytać zarówno niewidomi, niedowidzący, jak i ich widzący bliscy. Dla rodziców to wspaniała okazja do czytania razem z niewidomymi dziećmi. Jest to także świetna okazja do zapoznania się ze specyfiką zmysłu dotyku. Zazwyczaj widzący omijają konieczność wykorzystywania zalet zmysłu dotyku. Ledwo czegoś dotkną, a już wiedzą, że ich opuszki palców nic nie czują. Sądzą, że niewidomi mają jakieś inne palce – lepsze. Nic bardziej mylnego. Po prostu trzeba ćwiczyć dotyk, a opuszki wyczulają się bardzo szybko. oczywiście jest z tym kłopot, gdy palce są zniszczone, na przykład ciężką fizyczną pracą. Gdy jednak były chronione, po kilku tygodniach wyczuwają tyle, co niewidomi. Dotykownik przedstawia zabytki ze wszystkich polskich regionów, a do tego pewną liczbę zwierząt, urządzeń, środków komunikacji i instrumentów. W sumie to bardzo ciekawa publikacja. Szczycimy się tym, że jest prekursorska i już teraz wzbudza zainteresowanie. Publikacja będzie dostępna na konferencji REHA już 3 grudnia. Będziemy ją rozdawali bezpłatnie. Największe szanse na jej zdobycie mają osoby niewidome, które w naszych konkursach wykażą się prawdziwym zainteresowaniem dziedziną tyflografiki. *** Życzenia świąteczne Niech zbliżające się Święta Bożego Narodzenia będą pełne radości i skłaniają Państwa do refleksji i zadumy nad planami na Nowy Rok. Życzymy wszystkim zadowolenia i satysfakcji z podejmowanych wyzwań. Fundacja Szansa dla Niewidomych I. Od redakcji *** Helpowe refleksje (ZDJ. S. 4: LUPA, KSIĄŻKI, KUBEK Z HERBATĄ) Jak zwykle – artykuł ten przypomina najważniejsze aktualne wydarzenia związane z naszym środowiskiem. Trudno nie wspomnieć o zbliżającej się konferencji REHA. To już 3 i 4 grudnia. Najwyższy czas zgłosić swoją obecność, postarać się o bezpłatny nocleg, poczęstunek, a przede wszystkim darmowy udział. Gdy zabraknie miejsc noclegowych, samo uczestnictwo jest wiele warte. REHA to niezwykłe spotkanie. Nic nie wiemy o tym, by gdziekolwiek indziej było podobne do niego. Są większe konferencje naukowe, albo wystawy sprzętu przeznaczonego dla niewidomych i niedowidzących, ale połączenia sesji merytorycznej i wystawy z prezentacją wszystkiego, co wymyśla się na świecie dla inwalidów wzroku, na przykład w dziedzinie bezwzrokowego sportu, wykorzystania rozmaitych dziedzin do usprawnienia niewidomych, a także w dziedzinie udostępniania im otoczenia, na przykład obiektów użyteczności publicznej, stron internetowych oraz wszelkich publikacji, nie ma. I tak nasza polska fundacja z pomocą PFRONu realizuje coś, co imponuje naszym zagranicznym gościom. REHA jest też zaraźliwa. Na jej wzorach oparte są kolejne spotkania, a największe z nich odbywa się w Bukareszcie. Nasi przyjaciele z innych krajów starają się, by i u nich odbywały się takie spotkania. Dobrym na to przykładem są Moskwa i Sofia. Naszym działaczom zależy na tym, by – tak jak kiedyś Polska skorzystała z zachodnich wzorców – dotarły one i dalej na wschód. Wszędzie są niewidomi i niedowidzący, którzy czekają na pomoc, przyrządy niwelujące skutki inwalidztwa i mądre rady jak żyć. W sprawie konferencji REHA, zamieszczamy w niniejszym numerze zaproszenie zawierające informacje o tym wydarzeniu. Dzieje się dookoła jednak o wiele więcej. 6 października odbyła się mini konferencja REHA – REHA FOR THE BLIND in Poznań. Wielki to sukces naszych działaczy. REHA nie czeka na gości, lecz sama do nich przychodzi. Oczywiście to zupełnie inna ranga, ale i to spotkanie było fantastyczne. Było zorganizowane na wzór głównej konferencji REHA. Odbyła się bardzo interesująca sesja merytoryczna, występ artystyczny oraz spora wystawa. Przybyło około 130 gości, co – jak na miasto wojewódzkie oraz pierwszą edycję takiej konferencji, jest bardzo dobrym wynikiem. Przedstawicielki naszej organizacji w Poznaniu spisały się po prostu na medal! Po tylu latach oczekiwania ruszyło coś w dziedzinie udostępniania niewidomym otoczenia. Oto już kilka dworców kolejowych zainteresowało się zakupem brajlowskich tablic czy terminali oraz ścieżek naprowadzających. Faktem jest, że dotychczasowe prace to tylko mała część niezbędnej modernizacji, ale już jest. Dobrym na to przykładem jest druga linia metra w stolicy, ale także dworce PKP w Warszawie, Toruniu, Tarnowie, Bydgoszczy itd. Niestety, wiele innych miejsc polega na doradztwie instytucji, które pamiętają o wózkowiczach, ale zapominają o innych inwalidach. Pewnie to tylko tymczasowy kłopot. Docierają do tych miejsc niewidomi i uzmysławiają, że dzisiejsza Europa nie zezwala na takie postępowanie. Proces udostępniania swoich „progów” rozpoczęły też inne instytucje: muzea, skanseny, ośrodki wczasowe czy sportowe. Proszę bardzo – można udać się do Drzonkowa i sprawdzić. Są tam zainstalowane terminale informacyjne i inne udogodnienia. Do połowy grudnia powstanie bogaty treściowo publikator w skansenie w Bierkowicach pod Opolem. Już wcześniej – rok temu – w terminal informacyjny zostało wyposażone opolskie zoo. Taki terminal prezentuje zarówno wypukłą mapę czy plan, jak też wygłasza komunikaty zapisane w jego pamięci. Niewidomy użytkownik ma do dyspozycji klawiaturę, dzięki której może odsłuchać nagrane wcześniej komunikaty. A najlepszym rozwiązaniem są multimedialne terminale informacyjne, które mogą porozumiewać się z niewidomymi za pomocą smartfonów. Podczas wyborów zarówno prezydenckich jak i parlamentarnych, niewidomi mogli korzystać z brajlowskich nakładek. Są wytworzone z cienkiego plastiku. Niewidomi mogą odczytać numery kolejnych kandydatów, obok których znajdują się kwadratowe otworki. Właśnie tutaj zaznacza się długopisem krzyżyk. Nakładki te są dla niektórych osób kontrowersyjne, gdyż załatwiają jedynie część problemu. Umożliwiają samodzielne zakreślenie odpowiedniego miejsca i wybór właściwego kandydata, ale nie mają nic wspólnego z ułatwieniem dostępu do samego lokalu wyborczego, urny, czy stołu, za którym siedzą członkowie komisji i rozdają karty do głosowania. Skoro jednak czyni się już tyle dla naszego środowiska, pewnie niedługo doczekamy się i udźwiękowienia lokali wyborczych i urn. Można przecież będzie zastosować tam bikony, które stają się największą szansą. To małe nadajniki fal radiowych. Można się do nich zbliżać ze smartfonem, odebrać komunikat, że blisko nas jest jakiś bikon, wcisnąć stosowny klawisz lub dotknąć stosownego miejsca na dotykowym ekranie i usłyszeć do czego się zbliżamy, co ma nam do przekazania obiekt, który jest obikonowany. Z tego rodzaju wynalazku będzie korzystała stolica, która realizuje projekt Wirtualnej Warszawy. Zostanie on zaprezentowany na spotkaniu REHA. O niewidomych pamięta para prezydencka. Gdy cała polska czytała Lalkę Bolesława Prusa, Pan Prezydent wraz z Małżonką przybyli do gmachu Polskiego Związku Niewidomych, by uczestniczyć w odczytywaniu kolejnych fragmentów tej powieści w brajlu. Nasza Fundacja też ma sukces: Małżonka Prezydenta RP – Pani Agata Kornhauser-Duda objęła konferencję REHA honorowym patronatem, a czynimy starania, by zaszczyciła nas swoją obecnością w czwartek 3 grudnia. Trzymajmy za to kciuki. *** II. Wydarzenia Futbolowe mistrzostwa Europy niewidomych EG (ZDJ. S. 6: MECZ FUTBOLU DLA NIEWIDOMYCH) W dniach 22 – 29 sierpnia, w Hereford w Wielkiej Brytanii odbywały się IBSA Blind Football European Championships 2015. W futbolowych mistrzostwach Europy niewidomych uczestniczyło 10 drużyn: Belgia, Francja, Grecja, Hiszpania, Niemcy, Polska, Rosja, Turcja, Wielka Brytania i Włochy. Organizatorem mistrzostw była IBSA (International Blind Sport Association) – Międzynarodowa Federacja Sportu Niewidomych. Nadzorowanymi przez organizację dziedzinami sportu dla osób z dysfunkcją wzroku są m.in.: piłka nożna, kolarstwo tandemowe, judo, lekkoatletyka czy narciarstwo alpejskie. IBSA ma swoją siedzibę w Hiszpanii. Jest organizatorem wielu międzynarodowych imprez sportowych z udziałem niewidomych zawodników. Prezydentem IBSA jest obecnie Michael Barredo. Mistrzostwa w Hereford Gospodarzem tegorocznych IBSA Blind Football European Championships było rolnicze miasteczko Hereford (ok. 54 tys. mieszkańców), położone w hrabstwie ceremonialnym Herefordshire, w pobliżu granicy z Walią, nad rzeką Wye, w Wielkiej Brytanii. W mieście znajduje się m.in. kwatera główna elitarnej jednostki armii brytyjskiej – Special Air Service. Miasto ma również tradycje sportowe – w 1978 odbyły się tu pierwsze żużlowe mistrzostwa Europy na torze trawiastym. Zasady futbolu dla niewidomych Gra w piłkę nożną niewidomych odbiega od tej tradycyjnej jeśli chodzi o zasady. Różnice polegają m.in. na tym, iż przestrzeń boiska jest ograniczona specjalnymi bandami. W odróżnieniu od tradycyjnej piłki nożnej połowy meczu trwają 25 minut. Choć więc łączny czas gry to 50 minut, gdy w trakcie meczu mają miejsce przerwy, ze względu na doliczany przez sędziów czas, mecz może de facto trwać znacznie dłużej. Zamiast standardowej, piłkarskiej jedenastki, drużyny liczą pięciu zawodników. Gra w piłkę nożną niewidomych różni się też od gry widzących pewnymi szczegółami, wynikającymi ze specyfiki niepełnosprawności zawodników. Grają oni piłką wydającą dźwięk, zazwyczaj jest to dźwięk dzwonka. Dla wyrównania szans niewidomych i niedowidzących wszyscy zawodnicy poza bramkarzem mają oczy zasłonięte opaskami. Tuż za bandami znajdują się przewodnicy drużyn, którzy pomagają zawodnikom odnaleźć się na boisku. Osoby zbliżające się do piłki krzyczą „voy”, co po hiszpańsku znaczy „idę”. Zawodnik, który jest w posiadaniu piłki nie używa tego słowa, jako że dzwoniąca piłka sygnalizuje jego pozycję. Za bramkami przeciwnych drużyn stoją kolejni dwaj przewodnicy, naprowadzający piłkarzy atakujących bramkę, oznajmiający ich pozycję, odległość od bramki oraz ilość zawodników przeciwnej drużyny, stojących na ich drodze. Ze względu na to, że niewidomi gracze lokalizują piłkę, wsłuchując się w jej dźwięk, podczas meczu publiczność obowiązuje zachowanie ciszy. Jedynym odstępstwem od tej reguły jest moment strzelenia gola – wówczas aplauz jest dozwolony. Sponsorzy Tegoroczne IBSA Blind Football European Championships sponsorowali: Royal National College for the Blind, The Chapel, Gardner Hall, ThePoint4. Podsumowanie Choć polska reprezentacja futbolu dla niewidomych nie odniosła sukcesów w tych rozgrywkach, idea mistrzostw wydaje się być doskonałym sposobem popularyzowania aktywności fizycznej osób z dysfunkcją wzroku i zdrowej rywalizacji sportowej, a ten rodzaj futbolu pozwala im przynajmniej częściowo poczuć emocje towarzyszące tradycyjnej piłce nożnej. *** REHA FOR THE BLIND IN POLAND - Zaproszenie (ZDJ S. 8.: KONFERENCJA) ŚWIAT DOTYKU, DŹWIĘKU I MAGNIGRAFIKI WIELKIE SPOTKANIE NIEWIDOMYCH, NIEDOWIDZĄCYCH I ICH BLISKICH XIII edycja międzynarodowej konferencji REHA FOR THE BLIND IN POLAND (REHA) pod hasłem: „Jak widzieć więcej – medycyna, technologia i rehabilitacja idą nam z pomocą” Pod honorowym patronatem Małżonki Prezydenta RP Agaty Kornhauser-Dudy Konferencję objęli swoim patronatem również: Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych – Jarosław Duda Prezes Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych – Teresa Hernik Marszałek Województwa Mazowieckiego – Adam Struzik Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy – Hanna Gronkiewicz-Waltz W imieniu władz, pracowników oraz wolontariuszy Fundacji Szansa dla Niewidomych, około 700 naszych partnerów z Towarzystwem Opieki nad Ociemniałymi w Laskach, Polskim Związkiem Niewidomych oraz Specjalnymi Ośrodkami Szkolno-Wychowawczymi na czele, serdecznie zapraszamy na kolejną edycję konferencji REHA, która ponownie odbędzie się w gmachu Pałacu Kultury i Nauki w centrum Warszawy – 3 i 4 grudnia 2015 r. Nasza idea dotycząca nowoczesnej rehabilitacji inwalidów wzroku i dostosowywania otoczenia do ich potrzeb jest niezmiennie ważna i aktualna, zmienia się jednak nasza działalność, sposoby osiągania naszych celów oraz sama konferencja REHA FOR THE BLIND IN POLAND. W roku 2992, kiedy powstawała Fundacja Unia Pomocy Niepełnosprawnym Szansa, o zmienionej kilka lat temu nazwie na bardziej adekwatną dla naszej działalności: Fundacja Szansa dla Niewidomych, mimo, że żyliśmy już w nowym komputeryzującym się świecie, nie przychodziło nam do głowy, że ten świat zmieni się aż tak bardzo. Wtedy tylko niektórzy z nas posiadali mówiące komputery. Niemal nikt nie dysponował brajlowskimi urządzeniami, stacjonarnymi elektronicznymi powiększalnikami obrazu, cyfrowymi odtwarzaczami dźwięku. A teraz? Nad sytuacją niewidomych i niedowidzących pracowało w tym czasie wiele tysięcy specjalistów, w wyniku czego chyba każdy niewidomy ma syntezator mowy, używa mniej lub bardziej rozbudowany zestaw urządzeń mówiących. Niedowidzący mają obok siebie i obok zwykłych lup optycznych, w domu, w szkole lub w pracy powiększalniki elektroniczne. Niewidomi oglądają uwypuklone obrazy, a właściciele obiektów publicznych zrozumieli, że ich nieruchomości muszą być dostępne dla wszystkich. Trudno się dziwić, że nasza Fundacja razem z jej programem działania muszą się zmieniać. A REHA musi nadążyć za tymi zmianami. W roku 1999, kiedy odbyła się pierwsza edycja REHY. Była to dosyć skromna sesja merytoryczna i wystawa tyfloinformatyczna, w której wzięło udział zaledwie ośmiu wystawców i około 600 uczestników. Kilka lat później nasze spotkanie zostało wzbogacone o koncerty z udziałem wybitnych muzyków niewidomych i widzących i specjalne atrakcje przeznaczone głównie dla młodzieży. W następnych latach zainteresowaliśmy się krajoznawstwem i turystyką oraz ich wykorzystaniem dla rehabilitacji naszych beneficjentów. Zaprezentowaliśmy bezwzrokowe dyscypliny sportu, a wśród nich autorskie projekty Fundacji, na przykład towarzyski, integracyjny ping-pong dla niewidomych. Udało się wzbogacić konferencję o różnorodne inicjatywy: turnieje, zabawy, spotkania itd. Coraz więcej gości konferencji może liczyć na bezpłatny nocleg i poczęstunek. W sesji merytorycznej biorą udział wybitne osobistości: politycy, przedstawiciele władz i najwybitniejsi eksperci. Przyjeżdża do nas Święty Mikołaj i rozdaje prezenty. Gdy w pierwszej edycji konferencji wzięło udział kilkaset osób, teraz przybywa na nią około 2500 osób. Przyjeżdża do nas „cały świat” – od Japonii do USA, poprzez takie kraje jak Kazachstan, Azerbejdżan, Gruzję, Arabię Saudyjską, Izrael, Kenię, Maltę, Tunezję, nie mówiąc o krajach europejskich. Dzięki tym i innym przedsięwzięciom prezentujemy niewidomym i niedowidzącym szanse i możliwości, które mogą się stać ich udziałem, a widzącym ich świat – świat dotyku, dźwięku i magnigrafiki. W okresie 23 lat działalności Fundacji i 16-letniej historii konferencji, Szansa dla Niewidomych osiągnęła wiele sukcesów. Nasza organizacja i jej przedstawiciele otrzymali wiele nagród i odznaczeń, m.in.: Opolska Niezapominajka, Człowiek bez barier, Nagroda Gospodarcza Prezydenta RP w kategorii Społeczna Odpowiedzialność Biznesu, czy Super Lodołamacz. Wśród nich są zarówno wyróżnienia przyznane nam przez władze, jak i przez nasze środowisko. Te ostatnie są najważniejsze, gdyż potwierdzają wysoką jakość naszej pracy. Co nowego w tym roku? Na wniosek naszych gości organizujemy nieco krótszą sesję merytoryczną oraz znacznie więcej otwartych paneli dyskusyjnych. Oprócz tematów zaproponowanych przez nas, przedstawimy tematy zgłoszone przez Państwa, a zgłaszać je mogą dosłownie wszyscy. Pragniemy, by to środowiskowe spotkanie stało na wysokim merytorycznym poziomie i było jak najciekawsze. REHA jest przecież naszym wspólnym dziełem! *** Program REHA wraz z krótkimi komentarzami (ZDJ S. 10.: STÓŁ KONFERENCYJNY, WIDOWNIA W TLE) Dzień 1 – 3 grudnia czwartek 11:00 – Otwarcie Konferencji – Marek Kalbarczyk, społeczny Prezes Fundacji 11:05 – Wystąpienia gości specjalnych. Trwają ustalenia, kto do nas przybędzie. Co roku są to wybitni goście, zatem trudno sądzić, że w tym roku będzie inaczej. Czekamy na potwierdzenie ich przybycia. Poinformujemy o tym na naszej stronie internetowej oraz w kolejnych materiałach konferencyjnych. 11:35 – IDOLE 2015 (w kategoriach: Środowisko, Media, Urząd, Edukacja, Firma/Instytucja). To Państwo zgłaszają kandydatów, a następnie na nich głosują. Fundacja organizuje co roku dwie formy głosowania: w wymienionych wyżej kategoriach przed konferencją poprzez internet, telefonicznie, listownie lub mailowo oraz w kategoriach dotyczących wystawców na samej konferencji poprzez wrzucenie głosu do urny. Państwa głosy są brane pod uwagę przez Kapitułę Konkursu, w której skład wchodzą idole z poprzednich lat. Sesja merytoryczna 12:00 – Medycyna w służbie przywracania widzenia 12:20 – Technologia adaptacyjna niwelująca skutki inwalidztwa wzroku 12:40 – Nowoczesna rehabilitacja i dostosowanie otoczenia do potrzeb osób niepełnosprawnych wzrokowo – antidotum na ich izolację 13:00 – „Warszawa w wirtualnym świecie i praktyce” – wystąpienie przedstawiciela Urzędu Miasta Stołecznego Warszawa 13:15 – Wieści z kraju i ze świata – Nowości na rynku tyfloinformatycznym i IT – wystąpienia wystawców 14:00 – Zaśpiewają podopieczni fundacji „Przyjaciele” 14.30 – Manifestacja środowiska pt. „My nie widzimy nic, a Wy – czy widzicie nas?” (Spotkanie na Placu Defilad 1, przed głównym wejściem PKiN) 15:00 – 16:15 – Panel dyskusyjny I Medycyna w służbie przywracania widzenia • najnowsze osiągnięcia światowej medycyny w zakresie ratowania i przywracania widzenia • komórki macierzyste już przywracają wzrok • rozwój oftalmologii i innych, pokrewnych dziedzin medycyny 16:20 – 17:50 – Panel dyskusyjny II Technologia adaptacyjna niwelująca skutki inwalidztwa wzroku • najnowsze technologie w służbie niewidomych i słabowidzących • społeczna i ekonomiczna sytuacja niewidomych • sprawni dzięki maszynom? 16:00 – 18:00 Pokaz filmu z audiodeskrypcją 18:00 – Muzyka łączy wszystkich: Koncert Grzegorza Wilka 15:00 – 18:00 – Konferencyjne atrakcje, m.in.: • Konkurs Mapa Europy i konkurs tyflograficzny • Pokaz gry Blind Football • Turnieje gier planszowych: Reversi, Chińczyk, Warcaby i gra Nguyen Van • Gabinet Dotyku i Dźwięku • Turniej strzelectwa bezwzrokowego • Turniej tenisa stołowego dźwiękowego i ping-ponga dla niewidomych • Tandem jest najfajniejszym rowerem • Św. Mikołaj 15:00 – Catering 15:00 – 18:00 – Międzynarodowa wystawa tyflorehabilitacyjna – urządzenia, oprogramowanie, książki wydane z myślą o inwalidach wzroku; prezentacja działalności instytucji i organizacji pozarządowych 15:00 – 18:00 – Swoje mistrzostwo zaprezentuje nam Tadeusz Pięta. W pierwszym dniu spotkania, o godzinie 14.00, kiedy to zakończy się sesja merytoryczna, śpiewać będzie dla nas dwójka podopiecznych fundacji „Przyjaciele”. To pierwsza z przygotowanych przez nas atrakcji, która odbędzie się na głównej sali im. Marii Skłodowskiej-Curie. Oto kilka słów o tej sławnej fundacji. Główne jej cele, to: • edukacja i uwrażliwienie bardzo młodych ludzi na sprawy i problemy osób niepełnosprawnych • poszukiwanie młodych, utalentowanych osób niepełnosprawnych i kształcenie najzdolniejszych • ustawiczne wspieranie podopiecznych i czuwanie nad ich rozwojem artystycznym • pomoc i wszelkie działania umożliwiające godne i satysfakcjonujące współuczestniczenie tych osób w życiu społecznym i kulturalnym. • http://www.przyjaciele.org.pl/ Koncert wybitnego artysty Grzegorz Wilk został m.in. laureatem programu „Szansa na sukces” w 1998 r., a w roku 2002 – programu „Droga do Gwiazd”. W latach 2004–2006 był solistą i aktorem wrocławskiego Teatru Muzycznego Capitol. Jako solista oratoriów Piotra Rubika, Grzegorz Wilk śpiewał w największych salach USA i Kanady podczas kilku międzynarodowych tournée. Współpracował m.in. z Leszkiem Możdżerem, Włodzimierzem Korczem i Jackiem Cyganem. Jest wokalistą najpopularniejszych telewizyjnych programów rozrywkowych, m.in.: „Jaka to melodia” w TVP1 i “Szymon Majewski Show” w TVN. Jego fonografia obejmuje kilkanaście płyt. Co zaśpiewa dla naszych gości? Artysta przekazał nam listę utworów, które najprawdopodobniej zaśpiewa: • „Always On My Mind” – E. Presley • „Będziesz moją panią” – Marek Grechuta • „Pod papugami” i „Jednego Serca” – Czesław Niemen • „Feel” – Robbie Williams • „Jailhouse rock” – E. Presley • „Stand By Me” – Ben E. King • „Unchain my Heart” – Joe Cocker • „Wonderful World” – L. Armstrong • „Strażnik raju” – Rubik, Wilk • „Wicked game” – Chris Isaac • „New York, New York” – Sinatra • „Everything I Do” – Brian Adams • I kilka piosenek autorskich: • „Zamknięta na klucz” • „Nie będę po Tobie płakał” • „Czekaj na mnie” • „Kilka ważnych słów” • „Syrop na miłość”. W ramach prezentacji wikliniarskich, wspólnie z mistrzem tego fachu, wytworzymy kilka produktów z wikliny. Niezależnie od tego, jak się one nam udadzą, zostaną dla nas i będą wykorzystane jako nagrody w fundacyjnych konkursach. Zapewniamy, że produkty pana Tadeusza Pięty są arcydziełami. W końcu nie za darmo dostaje się nagrody na rozmaitych wikliniarskich konkursach. Będziemy mieli okazję poćwiczyć nasze umiejętności w tej dziedzinie również drugiego dnia konferencji. Dzień 2 – 4 grudnia piątek 10:00 – 11.20 Panel dyskusyjny III Nowoczesna rehabilitacja i dostosowanie otoczenia do potrzeb osób niepełnosprawnych wzrokowo. Antidotum na ich izolację • sposoby i możliwości rehabilitacji niepełnosprawności wzrokowej • wpływ otoczenia na integracyjne szanse niewidomych 11:30 – 12:50 Panel dyskusyjny IV Brajl w nowoczesnej formie • nowocześnie piszemy i czytamy w systemie brajlowskim • matematyka również dla niewidomych • brajlowskie nuty i specjalistyczne oprogramowanie dla muzyków 13:00 – 14:00 Panel dyskusyjny V Dostosowanie otoczenia niezbędne dla osób źle widzących, a pomocne dla wszystkich • udźwiękowienie otoczenia: od najprostszych urządzeń mówiących do multimedialnych terminali informacyjnych • ubrajlowienie otoczenia: brajlowskie książki, monitory i drukarki, wypukłe ryciny, plany i mapy • magnigrafika: powiększona i kontrastowa grafika 10:00 – 11:20 Panel dyskusyjny VI Sytuacja naszego środowiska • osoby niewidome i niedowidzące a władze i dedykowane im systemy wsparcia • czy nasze środowisko jest już zintegrowane z resztą społeczeństwa • wspólne działanie – Dialog Niewidomi Razem 11:30 – 12:50 Panel dyskusyjny VII Nowości technologiczne z zagranicy 13:00 – 14:00 Panel dyskusyjny VIII Nowości technologiczne z kraju 10:00 – 13:00 Panel dyskusyjny IX Tematy wybrane w internetowym głosowaniu 10:00 – 18:00 – Międzynarodowa wystawa tyflorehabilitacyjna. Urządzenia, oprogramowanie, książki wydane z myślą o inwalidach wzroku; prezentacja działalności instytucji i organizacji pozarządowych 14.00 – 15.00 Spektakl teatralny pt.: „Podaj Dłoń”. 15.30 – Pokaz Gry Blind Football 14:00 – 16:00 – Swoje mistrzostwo ponownie zaprezentuje Tadeusz Pięta. 14:00 – 18:00 – Atrakcje – kontynuacja z dnia pierwszego 14:00 – Catering Spektakl specjalnie dla naszych gości Po raz pierwszy w historii konferencji REHA wystawimy sztukę pt.: „Podaj Dłoń”. W rolach głównych wystąpią: Marzanna Graff i Aleksander Mikołajczak. Jest to spojrzenie na historię oczyma współczesnego człowieka, odkrycie na nowo korzeni, o których często zapominamy. Anna i Piotr Lubienieccy to kochające się małżeństwo. Anna miała niezwykłą, pełną uśmiechu babcię, którą uwielbiały wszystkie wnuki. Dzięki jej opiece potrafią widzieć w życiu to, co dobre. Pół roku po śmierci babci, Anna i jej mąż Piotr mają za zadanie posprzątać dom po zmarłej babci. Podczas porządków trafiają na wstrząsające dla nich odkrycie: odnajdują zapiski babci z czasów wojny oraz listy dziadka, którego nigdy nie poznali i o losie, którego babcia nigdy nie wspominała. Okazuje się, że nie znali tak naprawdę babci i dziadka. To, co przeczytali, zmienia ich życie. Dowiadują się, jak wiele przecierpieli na zesłaniu ich bliscy. Syberia nabierze dla nich nowego znaczenia. To już nie nudna historia z podręczników, to życie, którego częścią są oni sami. Pokaz Gry Blind Football Zespoły liczą po pięciu zawodników, gdzie wszyscy prócz bramkarza mają zasłonięte oczy, a następnie nałożone opaski tak, by każdy (niezależnie od tego, jaką ma dysfunkcję wzroku) miał równe szanse. Ostatnio polskie drużyny wygrały aż trzy turnieje międzynarodowe, pokonując m.in. drużyny z Pragi, Brukseli i z Niemiec. Najwyższy czas zaprezentować ten specjalny sport naszym gościom. REHA jest wydarzeniem medialnym. Spodziewamy się przedstawicieli stacji radiowych i telewizyjnych, gazet codziennych i wydawnictw specjalistycznych. W roku ubiegłym o konferencji przeczytać można było w prasie ogólnopolskiej, na wielu portalach internetowych oraz usłyszeć w radiu. W tym roku patronatem medialnym objęła konferencję stacja TVP Info. Konferencja będzie transmitowana przez Internet i obejmie zasięgiem nie tylko Polskę. Relacjonowane będą wygłaszane referaty, wystąpienia panelowe, wywiady z gośćmi i uczestnikami w trzech językach: polskim, rosyjskim i angielskim. Konferencyjne rekordy: • 52 wystawców z całego świata, • 2600 uczestników, • 22 krajów, z których przybyli do nas goście. Konkurs IDOL 2015 Zapraszamy do wzięcia udziału w konkursie organizowanym w następujących kategoriach: IDOL ŚRODOWISKA. To osoba, której postawa i działalność są wzorem dla innych, która osiągnęła godny podziwu sukces, imponuje innym, dobrze zrehabilitowana, ma znakomite wyniki w nauce, pracy i w życiu osobistym. Idolem środowiskowym może być również osoba pełnosprawna, która poświęciła się dla naszego środowiska, pracuje na jego rzecz, walczy o jego prawa, pomaga osiągać sukcesy innym osobom i instytucjom związanym z naszym środowiskiem. IDOL – PRODUKT DLA NIEWIDOMYCH. To głosowanie na najciekawszy produkt przeznaczony dla niewidomych, zaprezentowany na wystawie towarzyszącej konferencji REHA 2015, IDOL – PRODUKT DLA SŁABOWIDZĄCYCH. To głosowanie na najciekawszy produkt dla niedowidzących zaprezentowany na wystawie towarzyszącej konferencji REHA 2015 IDOL – FIRMA. Którą firmę uważamy za najlepszą w roku 2015? (Zgłoszeń produktów dokonują sami wystawcy. Zgłoszenie należy przesłać do 10 listopada 2015 na adres idol@szansadlaniewidomych.org.) Każdy wystawca bierze udział w Konkursie na najlepszą Firmę Roku automatycznie. Zwycięzcy w tych konkursach otrzymują statuetki Idola, za zajęcie trzech pierwszych miejsc wręczamy dyplomy. Zwycięzcy wyłaniani są w trakcie konferencji. Zwiedzający wystawę mogą wypełnić numerowane karty do głosowania. Będą one rozdawane przy wejściu do sal wystawowych oraz na stanowisku Fundacji Szansa dla Niewidomych. Urna na głosy będzie obok naszego stanowiska. IDEALNY URZĘDNIK/URZĄD. W wielu miejscach niewidomi i niedowidzący czują się dyskryminowani. Szukamy urzędników i urzędów, w których jesteśmy przyjmowani przyjaźnie i kompetentnie. PRZEDSTAWICIEL MEDIÓW. Czasem niewidomi pojawiają się w mediach, ale przede wszystkim jako ciekawostka. Tymczasem chcemy inaczej. Wybieramy medium lub jego przedstawiciela, którzy rozumieją nasze środowisko i potrafią przedstawić nasze problemy społeczeństwu i władzom. PLACÓWKA OŚWIATOWA LUB JEJ PRZEDSTAWICIEL. Jak uczy się niewidomych i słabowidzących w szkołach i na uczelniach? Czy mają szansę zdobyć dobre wykształcenie i znaleźć pracę? Czy otacza się ich prawdziwą i nowoczesną opieką? Czy mają do dyspozycji niezbędne oprzyrządowanie i podręczniki? Poszukujemy takich placówek i nauczycieli, którzy wiedzą, jak pomagać niewidomym i słabowidzącym. FIRMA LUB INSTYTUCJA PRZYJAZNA NIEWIDOMYM I SŁABOWIDZĄCYM. Wybieramy firmę lub instytucję, która świadcząc usługi lub wytwarzając produkty dla wszystkich klientów (względnie obywateli), najlepiej przygotowała się do przyjęcia niewidomych i słabowidzących, doprowadziła do tego, by jej towary lub usługi były dla nich w pełni dostępne. (W powyższych kategoriach głosowanie odbywa się przed konferencją za pośrednictwem internetu. Każdy może zgłosić swoich kandydatów, którzy wezmą udział w konkursie. Ostatecznego wyboru zwycięzców dokona Kapituła Konkursu IDOL, a głosy internatów stanowią podstawę dla jej decyzji.) *** Dojazd na Konferencję REHA (ZDJ S. 16.: WYPUKŁY PLAN ULIC WOKÓŁ PKIN) Pałac Kultury i Nauki znajduje się w samym centrum miasta, dlatego zarówno na Manifestację, jak i Konferencję można dojechać z wielu miejsc w Warszawie w dogodny sposób. W bliskim sąsiedztwie PKiN jest zarówno stacja metra Centrum, jak i Dworzec Centralny, dworzec Warszawa Śródmieście, przystanki autobusowe i tramwajowe. Konferencja REHA for the Blind in Poland odbędzie się na IV piętrze Pałacu Kultury i Nauki. Na Sesję merytoryczną i inne punkty programu konferencji należy kierować się do wejścia głównego, od strony ulicy Marszałkowskiej, czyli głównego wejścia PKiN. – Z Dworca Centralnego: należy skierować się w stronę ul. Emilii Plater, przejść przez nią przejściem naziemnym lub podziemnym, kierować się na wschód wzdłuż Alej Jerozolimskich mijając PKiN po lewej stronie, po przejściu około 300 metrów należy skręcić w lewo i po około 200 metrach skierować się do schodów przed głównym wejściem. – Z Lotniska Chopina: pociągiem, linia S2, ze stacji Lotnisko Chopina do stacji Warszawa Śródmieście lub autobusem linii 175 do przystanku Centrum. – Z dworca Warszawa Śródmieście: należy wyjść z peronu wschodnim wyjściem i skierować się na północ, po przejściu około 200 metrów należy skierować się do wejścia PKiN w kierunku zachodnim. – Z metra – stacja Centrum: należy wyjść ze stacji i podziemi północnym wyjściem, a następnie udać się na zachód prosto do wejścia PKiN. – Autobusami linii 117, 127, 128, 131, 158, 171, 175, 227, 422, 501, 507, 517, 518, 519, 520, 521, 525: należy wysiąść na przystanku Centrum. – Tramwajami linii 4, 7, 8, 9, 15, 18, 22, 24, 25, 35: należy wysiąść na przystanku Centrum. Wierzymy, że tegoroczna REHA będzie fascynującym spotkaniem dla każdego. Zapraszamy na stronę: www.szansadlaniewidomych.org gdzie znaleźć można szczegółowe informacje o Konferencji i towarzyszących jej atrakcjach. Zachęcamy też do polubienia nas na portalu Facebook: www.facebook.com/SzansaDlaNiewidomych W razie pytań prosimy o kontakt: email: reha_in_poland@szansadlaniewidomych.org telefony: 22 827 16 18 lub 22 818 72 31 22 510 10 99 602 662 762 *** III. Temat numeru Magnigrafika. Adaptowanie otoczenia do wymagań osób słabowidzących (ZDJ. S. 20-21: UDŹWIĘKOWIONY I POWIĘKSZONY PLAN ZOO W OPOLU) Słabowidzący widzą i często ulegają pokusie, by sądzić, że niczym się nie różnią od osób dobrze widzących. Nic bardziej mylnego. Taka ułuda powoduje na przykład, że wśród ofiar komunikacyjnych jest ich więcej niż osób całkowicie niewidomych. Słaby wzrok daje o sobie znać najbardziej wtedy, gdy trzeba przeczytać jakiś tekst lub dojrzeć coś drobnego. W takich sytuacjach nieuzasadniony optymizm niczego nie poprawi. Potrzebna jest specjalistyczna modyfikacja obrazu, a więc jego powiększenie i uwydatnienie różnic między barwami, czyli kontrastu. Co z innymi zmysłami? Im się gorzej widzi, tym więcej korzysta się ze słuchu i dotyku. Pełnią one uzupełniającą rolę, ale jedynie tzw. resztkowcy naprawdę je doceniają. Inni słabowidzący wolą udawać, że dobrze widzą, a rozmaite rozwiązania dedykowane powiększaniu obrazów nie są wśród nich modne. Na szczęście są coraz bardziej efektywne i efektowne, dzięki czemu stopniowo przekonują do siebie nawet najbardziej opornych. Dotyczy to zarówno informacji przedstawianych w zwykłej formie (graficznej), jak i urządzeń, które powiększają zbyt małe obrazy. Kto jest osobą słabowidzącą, inaczej niedowidzącą? Są to osoby, u których ostrość wzroku wynosi od 5 do 30%. Resztkowiec to osoba widząca, która widzi z ostrością nie większą niż 5%, czyli osoba ze ślepotą umiarkowaną lub słabowzrocznością głęboką albo osoba ze znacznie ograniczonym polem widzenia, nie większym niż 20 stopni, niezależnie od ostrości wzroku. Już z samych zacytowanych powyżej definicji, wynika konieczność dostosowania obrazów do potrzeb takich osób. Magnigrafika to zbiór rozmaitych technik służących zaadaptowaniu zwykłych i elektronicznych obrazów, polegających między innymi na: ich powiększeniu, zmianie kolorów w celu zwiększenia kontrastu, pogrubieniu linii w celu wyróżnienia konturów, usunięciu nadmiernej ilości szczegółów utrudniających odczyt całości obrazu, które umożliwiają wykorzystanie resztek wzroku w celu prawidłowego odczytania informacji tekstowych i graficznych, jak również efekt zastosowania tych technik. Druk powiększony to niemal zwyczajny druk typograficzny, tyle że standardowa czcionka czarnodrukowa o rozmiarze co najmniej 12 punktów jest bardziej dostosowana do możliwości wzroku osób słabowidzących. Jest w tym celu wyraźnie powiększona. Przyjmuje się, że optymalna wielkość czcionki to 16-18 punktów. Należy stosować czcionki o prostych krojach, np. Arial, Tahoma lub Verdana. Ze względu na indywidualne cechy wzroku i szczegółowe uwarunkowania, powinno się uzgadniać wielkość powiększenia z samymi zainteresowanymi – osobami słabowidzącymi. Oprócz dostosowania wielkości czcionki, ważne jest zapewnienie odpowiedniego kontrastu oraz odstępów między tłem a drukiem. Stosując druk powiększony należy pamiętać, by adaptacje graficzne nie zaburzały czytelności i przejrzystości dokumentu, a kolory w nich przedstawione były odpowiednio skontrastowane, z uwzględnieniem możliwości daltonistów. Często powiększenie znaków nie wystarczy. Resztkowcy, czyli osoby ni to widzące, ni to niewidome, posługują się również brajlem. Tak jak niewidomym, przydaje się im druk transparentny. To efekt wykonania dwóch operacji na jednym nośniku, a mianowicie: wytłoczenia (najczęściej na papierze, ale także na innych, odpowiednich do tego celu materiałach) brajlowskich punktów, składających się na wypukły tekst lub grafikę i wydrukowania czarnodrukowego obrazu, odpowiadającego uwypukleniu, albo stanowiącego wzorzec, który po dokonaniu specyficznych uproszczeń został uwypuklony. Na rynku są dostępne następujące rozwiązania: Przeznaczone do czytania tekstu: wydruki na papierze wykonane w druku powiększonym, kontrastowe i powiększone napisy wytłoczone na plastiku lub folii, transparentne etykiety i tabliczki z adnotacjami zapisanymi w druku powiększonym i brajlu, różnorodne przedmioty i urządzenia konwencjonalne oraz elektroniczne wyposażone w opisy wykonane w druku powiększonym lub elektroniczne wyświetlacze pokazujące powiększone znaki, monitory komputerowe o dużych przekątnych, lupy optyczne i elektroniczne powiększalniki obrazu. Przeznaczone do prezentowania magnigrafiki: Specjalnie przygotowane rysunki o większych rozmiarach, z zastosowaniem wyraźnych kolorów (kontrastów), termoformowane arkusze plastiku, umożliwiające oglądanie wypukłych obrazów 2,5D na tle magnigrafiki, warstwowe tyflografiki, stworzone poprzez naklejanie kolejnych (coraz wyższych) warstw plastiku i ich kontrastowe pomalowanie. Przeznaczone do orientowania się w otoczeniu: oznaczenia poziome, montowane na podłożu, oznaczenia pionowe, m.in. tablice montowane na ścianach, panelach lub stojakach, różnorodne oznaczenia: etykiety, nakładki, montowane w kluczowych punktach, np. na poręcze, urządzenia informacyjne z tyflografiką i magnigrafiką: z brajlowskim tekstem, wypukłymi planami, mapami itp. Wszystko, co wiąże się z koniecznością przekazywania informacji tekstowych i graficznych, musi być zaadaptowane do potrzeb osób niedowidzących, m.in.: wszelkie dokumenty tekstowe, dzieła sztuki, mapy kartograficzne i plany obiektów, elementy przyrody nieożywionej oraz ożywionej, interfejs rozmaitych urządzeń, czyli wyświetlenie przekazywanych przez nie komunikatów powiększonymi literami i różnorodnymi oznaczeniami. Gdyby tak zaaranżować całe otoczenie, osoby niedowidzące mogłyby w o wiele większym niż teraz stopniu zapomnieć, że widzą gorzej od innych. Czy to realne? Otóż już dzisiaj można stwierdzić, że tam, gdzie ma to istotne znaczenie, jest realne. Okazuje się, że nie wymaga to zbyt dużych środków. Nowoczesne społeczeństwa są wystarczająco bogate, by to sfinansować. Są także wystarczające możliwości techniczne i organizacyjne. Czego zatem jeszcze brakuje? Woli, by tego dokonać. Książki przygotowane dla osób niedowidzących Dla potrzeb osób, które nie są w stanie czytać tekstu wydrukowanego zwyczajną czcionką, adaptuje się i drukuje książki w powiększeniu. Adaptacje takie są wykonywane w oparciu o standardy opracowane i zalecane przez Ministerstwo Edukacji Narodowej. Należy zapewnić profesjonalny skład graficzny tekstu i adaptację ilustracji. Z kolei tekst transparentny może być przygotowany nieco inaczej dla osób całkowicie niewidomych, a inaczej dla czytelników słabowidzących. W pierwszym przypadku zwraca się większą uwagę na wersję brajlowską, a czarny druk jedynie jej towarzyszy. Nie poświęca się wtedy zbyt wiele czasu dla opracowanie adaptacji graficznej. Inaczej należy postępować w przypadku książek przeznaczonych dla drugiej z wymienionych grup. Tekst czarnodrukowy wymaga większej staranności. Litery muszą być odpowiednio powiększone, wyraźne, a zaadaptowanie ilustracji wymaga dużego nakładu pracy. W książkach transparentnych, które są przygotowane przede wszystkim dla niewidomych, ilustracje mogą być takie same jak w wydaniach zwyczajnych, a obok powinien się znaleźć ich opis. Czasem nawet się je po prostu pomija. W książkach przeznaczonych dla czytelników słabowidzących ilustracje muszą być wykonane zgodnie z zasadami powiększania obrazów: wyraźne kolory, kontrast i znaczne powiększenie. W tym przypadku tekst brajlowski musi być dopasowywany do graficznego i ustępuje mu pierwszeństwa. W obu technologiach wydawania książek, czy to w druku powiększonym, czy transparentnym, z natury rzeczy książki takie mają większy format. To charakterystyczne – niedowidzący wpatruje się w tekst wydrukowany na kartkach wyraźnie większego formatu. Jego książki są ciężkie, tym bardziej uczniowski plecak czy tornister. W tej sytuacji warto pilnować, by szczególnie mali uczniowie mieli dwa egzemplarze podręczników – jeden w szkole, a drugi w domu. Etykiety i tabliczki z magnigrafiką W rozpoznaniu z jakim przedmiotem mają do czynienia osoby niewidome, brajlowskie etykiety i tabliczki są nieocenioną pomocą – czyja to płyta, która to szafka, kto pracuje za tymi drzwiami... Są one pomocne niemal zawsze, chociażby w odnalezieniu np. właściwego pokoju w Urzędzie Dzielnicy. Co z osobami niedowidzącymi, które nie znają brajla i nie są w stanie odczytać zwykłego druku? Należy do tabliczki z wypukłym tekstem dodać poddruk graficzny, wykonany powiększoną czcionką zaprezentowaną w kontrastowych kolorach. To stosunkowo niewielki wysiłek, a zyskujemy kolejną grupę obywateli, do której skutecznie docierają informacje przygotowane dla wszystkich obywateli. Tego rodzaju tabliczki i etykiety mogą być: używane na zewnątrz (na dworze) i wewnątrz budynków, z papieru (chodzi jednak o większą ich trwałość), z metalu i sztucznego tworzywa, ulokowane w ramce, na przykład aluminiowej, zawierać sam powiększony tekst albo tekst połączony z grafiką, przeznaczone do zawieszenia na ścianie lub zamontowania na stojakach i pulpitach. Oznaczenia graficzne umieszczone na tabliczkach mogą być wygrawerowane, albo przygotowane w postaci wypukłych piktogramów. Mogą mieć różne kształty i rozmiary. Należy pamiętać o zachowaniu zasad dotyczących kontrastu. Tabliczki i etykiety, które są zaprojektowane dla niewidomych i niedowidzących, można spotkać w coraz większej liczbie miejsc. Na drzwiach lub obok nich, obok rozmaitych przedmiotów, tablic ogłoszeniowych lub urządzeń, przy schodach, na poręczach, w sąsiedztwie rozgałęzień korytarzy, przy windach itd. Ważne, by były one umieszczane zgodnie z przyjętymi zasadami, które tutaj omawiamy – gdzie mają się znaleźć, na jakiej wysokości itd. Lupy optyczne i elektroniczne powiększalniki obrazu Jak bardzo zmienił się świat w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat... Mamy na rynku rzeczy, których istnienia wcześniej nikt nie przewidywał. Dzisiaj używane powszechnie produkty wydają się proste do skonstruowania, a wynalazki, które doprowadziły do ich produkowania, nie są oceniane jako genialne. I w dużym stopniu słusznie. Można jednak między nimi znaleźć takie, które są niewiarygodnie przemyślne. Gdy kolejny wynalazek w prosty sposób wynika z poprzedniego, trudno go wychwalać pod niebiosa. Gdy jednak nie wynika z żadnego wcześniejszego? Nowości na rynku urządzeń elektronicznych pojawiają się w tempie niebywałym, a każda z nich jest przyjmowana jako naturalne rozwinięcie poprzednich. Jednak kiedyś powstał ten pierwszy produkt. Wtedy był sensacją. Zanim naukowcy zabrali się do zaprojektowania urządzeń elektronicznych, mieliśmy epokę rozwiązań konwencjonalnych. Wynalazki w tej dziedzinie nie były łatwiejsze. Przeciwnie. Powstawały w czasach, gdy naukowcy nie mogli liczyć na pomoc komputerów i oprogramowania. Gdy czytamy „Imię róży” Umberto Eco, widzimy, jakie znaczenie miał fakt, że jej bohater Wilhelm z Baskerville, człowiek niedowidzący, używał szkła powiększającego obraz. W tamtych czasach była to rewelacja. Lupy optyczne są używane do dzisiaj i – jak się okazuje – mimo urządzeń elektronicznych nie tracą na znaczeniu. Przeciwnie – są wytwarzane coraz nowsze modele o coraz większym powiększeniu, mniejszej wadze, wyższej jakości obrazu itd. Są lupy podświetlane, z uchwytem do trzymania w ręku albo stojakiem do postawienia na stole, nad oglądanym przedmiotem lub tekstem. Wśród wielu modeli lup optycznych oferowanych na rynku są produkty znakomitych firm Schweizer i Eschenbach – największych producentów lup na świecie. W zasadzie nie da się ich porównać do lup sprzed lat. Ich kształty, oprawy, sposób trzymania, materiał, z którego są wykonane, wielkość, dokładność obrazu po jego powiększeniu, waga, odporność na uszkodzenia itd., to coś po prostu niewiarygodnego. Jakiś czas temu uważano, że lupy optyczne muszą przejść do lamusa – a chociażby przez wielkość dla osiągnięcia stosownego powiększenia oraz przez zniekształcenia sferyczne. Nic z tego. Optyka tak się rozwinęła, że lupy przetrwały. Trudno jednak sobie wyobrazić wygodne używanie lup powiększających obraz 10-krotnie, które mają dużą średnicę, np. 10 cm. To zbyt duże narzędzie. Nadal wykazuje pewne zniekształcenia sferyczne. Obraz jest precyzyjny jedynie w centralnym punkcie, a im bliżej brzegu lupy, tym jest gorszej jakości. Ponadto raz wytworzona lupa ma stałe powiększenie. Co zrobić, gdy należy odczytać tekst dokumentu z różnymi czcionkami, które wymagają innego powiększenia? Na ratunek przychodzą lupy elektroniczne, które częściej nazywamy powiększalnikami. Powiększalniki kieszonkowe to małe, przenośne urządzenia. Jak sama nazwa wskazuje, można je nosić w kieszeni. Ich jakość i komfort pracy nie są wyczynowe, jednak fakt takiej przenośności ma duże znaczenie. Gdy idziemy do urzędu, w którym będziemy musieli przeczytać jakiś tekst, gdy nie chcemy lub nie możemy dźwigać cięższych rzeczy, taki powiększalnik jest jak znalazł. Nieco większe są powiększalniki przenośne. One także mogą pomagać niestacjonarnie – nie tylko w jednym miejscu. Mogą towarzyszyć słabowidzącym gdziekolwiek się znajdą. Są niewielkie, ale wymagają nieco większego zachodu, gdy chcemy je mieć przy sobie. W porównaniu z powiększalnikami kieszonkowymi, ich powiększony obraz ma wyraźnie lepszą jakość, ekran ma większą przekątną, większa jest też wygoda podczas czytania. Powiększalniki stacjonarne w zasadzie nie nadają się do przenoszenia. Powinny stać w jednym miejscu – w domu, szkole lub pracy. Raczej nie da się ich wziąć pod pachę i zanieść w inne miejsce. Mają jednak wiele zalet. Obraz obiektu jest bardzo dobrej jakości. Powiększenia sięgają kilkudziesięciu razy. Wyświetlane przez nie kolory są naturalne, a układy elektroniczne i oprogramowanie umożliwiają wykonywanie bardzo atrakcyjnych dla użytkowników funkcji. Na rynku jest dostępnych kilkadziesiąt modeli urządzeń tego typu, m.in. dwóch światowych potentatów w tej dziedzinie: Optelec i Freedom Scientific. Rysunki tworzone dla osób słabowidzących i daltonistów Rysunki tworzone dla osób niedowidzących są adaptowane z myślą o ich specyficznych potrzebach. Przy takich opracowaniach bierze się pod uwagę następujące aspekty: grafika powinna być przedstawiona kontrastowo, przejrzyście i maksymalnie drobiazgowo w stosunku do oryginału rekomendowane jest, aby wszelkie informacje umieszczone na rysunku były zawarte również w tekście, który dotyczy tego samego tematu. Należy unikać sytuacji, w których osoba słabowidząca musi polegać wyłącznie na informacjach z rysunku należy unikać nakładania tekstu na ilustracje graficzne, np. diagramy i wykresy. Byłoby to mało czytelne użycie podobnych do siebie kolorów w wielokolorowych rysunkach może powodować ukrycie istotnych treści. Osoby widzące mogą sobie poradzić z ich odczytaniem, ale dla osób słabowidzących lub daltonistów może się to okazać nieporozumieniem. W takich przypadkach rekomendowane jest ograniczenie palety kolorów i użycie jedynie 2-3 kontrastowych kolorów oraz białego i czarnego zastosowane symbole graficzne muszą być racjonalne i związane merytorycznie z treścią, np. ryba może oznaczać wędkowanie rozmaite elementy obrazu należy zdecydowanie różnicować, by były łatwo rozpoznawalne i odróżnialne. Można na przykład linie oznaczać różną grubością i nasyceniem koloru. Granice państw na mapach można oznaczać linią grubszą i ciemniejszą niż granice województw. Tworzenie rysunków musi odbywać się przy ścisłej współpracy z docelową grupą odbiorców. Ma ona na celu dobór odpowiedniej kolorystyki, która będzie z jednej strony łatwo odczytywalna, z drugiej – jak najbliższa oryginału. Poszukiwanie optymalnego rozwiązania, polegającego na kompromisie, jest zadaniem projektanta, podczas adaptowania obrazów. Gdy wykonamy procedurę wypukłego rysowania na folii, uzyskamy rycinę przeznaczoną wyłącznie dla niewidomych. Gdybyśmy chcieli zaprezentować ją również osobom słabowidzącym, należy ją pokolorować. Wiąże się z tym pewien problem. Podczas wygrzewania wybrane kolory mogą spowodować spęcznienie miejsc, w których są, a które nie mogą być tak uwypuklone w rysunku przeznaczonym dla niewidomych. Co by nie rzec, inaczej projektuje się uwypuklenia zrozumiałe dla dotyku i czarnodrukową grafikę atrakcyjną dla wzroku. Na folii należy zaznaczyć ciemniejszymi kolorami miejsca, linie i powierzchnie, które mają być grubsze oraz jaśniejszymi kolorami miejsca, które mają być płaskie. Projektanci muszą więc „grać” kolorami w taki sposób, by niewidomi mogli poprawnie „zrozumieć”, co jest narysowane. Projektowanie ułatwia fakt, że jakiekolwiek kolory powodują pęcznienie wyłącznie wtedy, gdy farba zawiera węgiel. Bez niego uwypuklenie się nie utworzy. Najczęściej kontury przedmiotów oznacza się kolorem czarnym. W wyniku wygrzewania stają się one najgrubsze. Czarny kontur nie znika, lecz zostaje jako element graficzny, co niekoniecznie zgadza się z obrazem. Z tego powodu obraz graficzny jest dziwaczny. Należy się do tego przyzwyczaić. Konkludując, tego typu rysunki mają bardzo specyficzny charakter. Czasem dochodzi do konfliktów. Są one nieuchronne, gdy chcemy zadbać o obie grupy odbiorców. Do wspomnianych konfliktów nie dochodzi gdy chcemy połączyć uwypuklenie innych materiałów niż folia, a mianowicie PET, PMMA czy lakier. Uwypuklenie współistnieje tutaj z grafiką, ale są one wykonywane oddzielnie i nie zależą od siebie. Pojawia się jednak inna trudność, a mianowicie te dwie formy przedstawienia mogą się rozmijać. Bardzo trudno jest narysować poszczególne elementy obrazu w taki sposób, by pokrywały się z ich uwypukleniem. Dla przykładu: elementów zamieszczonych na mapie jest bardzo dużo. Gdy rozważymy mapę Europy, nawet duże miasta jak Londyn, będą przedstawione jako drobne punkciki. Są umieszczone na lądzie, który „wystaje” ponad morza. Podobnie punkty miast wystają ponad poziom lądów. Proces uwypuklania może być nieregularny oraz trudno przewidywalny, toteż może się okazać, że graficzny punkt oznaczający Londyn rozminie się z jego wypukłym odpowiednikiem. Altix zatrudnia doświadczonych projektantów, którzy są w stanie tak zaprojektować mapę, by proces tworzenia uwypuklenia nie spowodował takich perturbacji. W związku z tym, że w wielu sytuacjach rozminięcie nie jest możliwe, dopuszcza się pewien poziom błędów. Oznaczenia poziome i pionowe Gdy chodzi o osoby słabowidzące należy pamiętać, by w miarę możliwości wszelkie oznaczenia były kontrastowe w stosunku do podłoża oraz wszelkich konstrukcji pionowych. Kontrast powinien odpowiadać parametrom 0,83